روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دستِ زیبایی را خواهد گرفت.

□

روزی که کمترین سرود
بوسه است

و هر انسان
برای هر انسان
برادری‌ست.

روزی که دیگر درهای خانه‌شان را نمی‌بندند،

قفل
افسانه‌یی‌ست
و قلب
برای زندگی بس است.

روزی که معنای هر سخن دوست‌داشتن است
تا تو به خاطرِ آخرین حرف دنبالِ سخن نگردی.

روزی که آهنگِ هر حرف، زندگی‌ست
تا من به خاطرِ آخرین شعر رنجِ جُست‌وجوی قافیه نبرم.

روزی که هر لب ترانه‌یی‌ست
تا کمترین سرود، بوسه باشد.

روزی که تو بیایی، برای همیشه بیایی
و مهربانی با زیبایی یکسان شود.

روزی که ما دوباره برای کبوترهایمان دانه بریزیم...

□

و من آن روز را انتظار می‌کشم
حتا روزی
که دیگر
نباشم.

نظرات شما عزیزان:

محمد

ساعت10:22---9 دی 1391

[وب سایت]

سلام
ميلاد گل و بهـــار جـــــان آمد برخيز كه عيد مى‏كشان آمد

خاموش مباش، زير اين خرقه بر جان جهان، دوباره جان آمد

بـرگير به دستْ پرچم عشّاق فـــرمـــــانده ملكِ لامكان آمد

گلزارْ ز عيش، لاله باران شد سلطــــانِ زمين و آسمان آمد

بــا يـــــار بـــگو كه پرده بردارد هين! عـــاشق آخر الزّمان آمد

آماده امر و نهى و فرمان باش هشدار، كــه منجى جهان آمد



وبلاگ شما بسیار عالیه من هم یه وبلاگ مذهبی دارم.سر بزنید و نظر بدید.
در مورد تبادل لینک هم اگه موافقید خبر بدید.
یا علی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: